سایر توضیحات
مهمترین سخنان آدمی، معمولاً در آخرین لحظات عمر به زبان جاری می‌شود. پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله مهمترین فراز از رسالت خود را در حجة‌الوداع در غدیر خم به گوش جهانیان رسانید و این در حالی بود که می‌دانست بزودی به سرای جاویدان خواهد شتافت. امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام، هنگامی که سمّ مهلک، آهسته آهسته از محل زخم شمشیر به جانش رسوخ می‌کرد، خطاب به فرزندانش عالی‌ترین نکات و ضروری‌ترین سفارشهایی را که برای دنیا و آخرت آنها لازم بود به زبان آورد و این اتفاق کمی بعدتر، برای فرزند او امام حسن مجتبی علیه‌السلام نیز رخ داد. وصایای بسیاری در ادبیات هر ملّتی وجود دارد که حاکی از آخرین سخنان پدر یا مادری دلسوز و دانا است که کوشیده در واپسین لحظات عمر خود، عصاره دانسته‌ها و تجربیاتش را در قالب جملاتی چند، در اختیار عزیزانش قرار دهد تا چراغ روشنی‌بخش آینده آنها گردد. مرحوم فلسفی که قریب هفتاد سال از عمر خود را صرف تعلیم و تعلّم نمود، در روزهایی که به یکی از دهها دلیل کهولت و پیری، از توانش در اجرای یک منبر پرشور کاسته شده بود، تصمیم گرفت یکی از آخرین منبرهای خود را برگزار کند.